Lieve lezers,
Afgelopen weekend was er weer ééntje voor in de boeken! Carnaval, strandjes en de zonsondergang bekijken op het Westpunt van het eiland, het was allemaal een groot feest!
Heerlijk stranddagje
We zijn afgelopen zaterdag begonnen met een reisje naar een strandje genaamd Cas Abou. Dit was het allereerste niet-commerciële strandje voor mij! En wat een verschil! Ergens wel te verwachten, maar alsnog, er is niets leukers dan iets wat je verwachtingen overtreft! Het water is er super blauw en de omgeving heel erg mooi. Helaas was er niet veel schaduw te vinden, wat inhield dat er goed ingesmeerd moest worden! En dan is er zeker ruimte voor een SO naar Reina en Teuni, want zij wisten wel raad met de zonnebrand. Gelukkig hebben we het warme stranddagje overleefd zonder verbrand te zijn (zie je wel, we leren het wel) was het tijd voor een feestje! En dit met carnaval op het vooruitzicht.
Carnaval op Curaçao
Want zondag werd de Gran Marcha (de grote optocht van 6,5 kilometer) gelopen. Ik heb het carnavalsfeest zelf nog nooit mogen meemaken, want dat kennen wij in Groningen eigenlijk niet. Dus om dit de eerste keer op Curaçao te mogen doen was een hele ervaring! Er waren gemiddeld 30 verschillende groepen die meeliepen in de optocht en dit met allemaal andere thema’s. Ik heb m’n ogen uitgekeken!
We stonden tussen de locals en het was heel erg druk, maar dat gederfde de sfeer helemaal niet. Het was heel gezellig en we mochten zelfs op de foto met de mensen die in de optocht meededen! Na de optocht hebben we samen wat gegeten op het Wilhelminaplein en kwam het idee om te gaan bowlen. Maar dit was niet een heel goed plan! Aangezien er op carnavalsavond niets open was en iedereen vrij was om carnaval te vieren. Maaar ik heb niet mogen klagen, want ik heb die avond wel achter in een pick-uptruck mogen zitten en over de Julianabrug mogen rijden. En dat uitzicht s ’nachts was het ritje meer dan waard!
Tourtje Westpunt
Maandag werd het dan ook een hele reis in plaats van een ritje, want er moest naar het Westpunt gereden worden en dit was wel eventjes rijden vanaf Saliña. Na de tussenstop, AKA de supermarkt, leeg getrokken te hebben en alles ingeslagen te hebben voor de barbecue werd de survivaltocht naar het afgelegen strandje Playa Chiki voortgezet.
Wat wel een dingetje was, was de band van onze lieve Eva aangezien die de tocht niet heeft mogen overleven… Want een Kia Picanto is in vergelijking met de Pick-uptruck toch niet erg geschikt voor de off-road weggetjes van Curaçao.
But we made it! Gesetteld en al, eindelijk tijd om te zwemmen! Want vergeet niet dat het hier overdag gemiddeld rond de 30 graden is en dat de warmte hier wel eens naar je hoofd kan stijgen. Gelukkig konden we naar een grot zwemmen om daar af te koelen en zoals Jelte, als een klein kind zo gelukkig, een wedstrijdje steentjes ketsen doen. Wel moest je soms uitkijken waar je stond, want er liggen allemaal stenen op de bodem en op sommige plekken ook koraal! En het blijkt dus dat het oranje koraal best wel pijn kan doen!
Na opgedroogd te zijn werd het weer tijd om verder te trekken naar de vuurtoren op het Westpunt om daar uiteindelijk de zonsondergang te bekijken. Het was enorm romantisch, maar voor de volgende keer een truitje meenemen (Tip van Charlotte, die er wél een mee had), want het was wel een beetje fris. Gelukkig waren de jongens al druk bezig met het maken van een kampvuur, nadat de zon onderging. Zo konden we na de barbecue nog marshmallows roosteren en de sterren bekijken vanaf de pick-uptruck! Ik zeg wat een droomweekendje, niet?
Ayo!
